Mt 18, 19-20
Dalej, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich.
Dla kogo?
Do APDC może należeć każdy praktykujący katolik (niezależnie od stanu i wieku) który pragnie nieść pomoc duszom czyśćcowym. Wielotysięczne grono Apostolstwa tworzą przeważnie osoby świeckie, ale wśród członków są także kapłani, klerycy oraz siostry zakonne i zakonnicy z różnych zgromadzeń. Ta różnorodność spowodowana jest tym, że rzeczywistość śmierci dotyczy każdego człowieka. Każdy z nas kiedyś umrze bez względu na to jaką drogą powołania kroczy. Z wizji czyśćca zawartych w dziennikach duchowych świętych naszych czasów (np. Św. Ojca Pio czy św. Faustyny Kowalskiej) dowiadujemy się, że w stanie oczyszczenia po śmierci znajdują się zarówno osoby świeckie, jak i kapłani czy osoby konsekrowane. Każdy stan domaga się więc modlitwy i ofiary za zmarłych - za tych, którzy tutaj na ziemi nie do końca wydoskonalili się w miłości Boga i bliźniego, którzy nie w pełni odpowiedzieli na wezwania Bożej woli w życiu ziemskim.
Po co włączać się do APDC?
Po co? Wiele osób stwierdza: przecież ja i tak modlę się za dusze czyśćcowe, dlaczego mam się włączać do jakiejś wspólnoty, po co się zobowiązywać? To pytanie często pojawia się w rozmowach na temat APDC.Oczywiście nie trzeba koniecznie włączać się do Apostolstwa, żeby pomagać duszom czyśćcowym. Jednak pamiętajmy, że wszyscy katolicy są wezwani do modlitwy za zmarłych na mocy jednego z uczynków miłosierdzia co do duszy, który brzmi: Modlić się za żywych i umarłych. Ponadto z uwagi na to, że jesteśmy ludźmi, każdy z nas nosi w sobie głęboką potrzebę przynależności do wspólnoty, ponieważ Bóg, który nas stworzył na swój obraz i podobieństwo jest wspólnotą trzech Osób. Zauważmy też, że Syn Boży przyszedł na świat rodząc się we wspólnocie małżonków Maryi i Józefa, a kiedy rozpoczął nauczanie zgromadził przy sobie wspólnotę uczniów, gdy umierał stworzył wspólnotę Kościoła. A w dokumentach soboru Watykańskiego II czytamy, że Kościół to wspólnota wspólnot. Potrzebujemy więc wspólnoty, żeby realizować swoje powołanie do człowieczeństwa i do owocnego życia wiarą.
Znaczenie wspólnoty uwidacznia się także w ewangelicznym opisie uzdrowienia sparaliżowanego człowieka, którego do Jezusa przynosi czterech ludzi i nawet rozbierają dach nad pomieszczeniem, w którym znajdował się Pan, bo nie mogli w inny sposób przedostać się do Niego z powodu tłumów. Jezus uzdrawia tego chorego nie ze względu na jego wiarę, ale na wiarę tych czterech, którzy wspólnym wysiłkiem przynieśli go do Niego (por. Mk 2, 1-12). Działając we wspólnocie jesteśmy w stanie uczynić więcej dobra, co dla zmarłych ma wielkie znaczenie. Niektóre osoby przekraczające próg śmierci są tak obciążone skutkami swoich grzechów, że trzeba zgodnego działania wielu wierzących, aby móc je dźwignąć i zanieść do nieba.
Co daje włączenie do APDC?
Przede wszystkim pozwala otworzyć się na duchowe dobra związane z charyzmatem wspomagania zmarłych, a więc na wdzięczność płynącą od Boga, Najświętszej Maryi Panny, wdzięczność Sióstr Wspomożycielek i dusz czyśćcowych oraz na modlitwy członków Apostolstwa.Wspomaganie zmarłych „jest najłatwiejsze - twierdził bł. Honorat Koźmiński - bo prawie nic nas nie kosztuje, każdą bowiem rzecz najmniejszą nawet i z obowiązku spełnioną, za te dusze ofiarować możemy z wielkim ich pożytkiem”. Trudno się z tym nie zgodzić. Obiektywnie niewielki wysiłek, jaki podejmujemy ze swojej strony, by ulżyć w cierpieniu duszom czyśćcowym wraca do nas pomnożony miłosierną miłością i wdzięcznością z Serca samego Boga i Najświętszej Maryi Panny. Błogosławiony Honorat zapewniał, że niesienie pomocy zmarłym przede wszystkim „jest Panu Bogu najmilsze, bo te dusze czyśćcowe są to dzieci Boże kochające Go i ukochane przez Niego”. A nawet - dodaje Honorat - „sam Pan Bóg uważa się za dłużnika naszego za wybawienie Jego dzieci i dusz ukochanych, i nie zaniedba nam okazać miłosierdzia według Swej obietnicy: Błogosławieni miłosierni, bo oni miłosierdzia dostąpią”.
Troska o niebo dla zmarłych jest też „Matce Bożej najprzyjemniejsza - pisał Bł. Honorat - bo jeżeli każda matka za wielką ma przysługę, gdy kto jej dzieci wybawi z więzienia, daleko bardziej ta Najświętsza Matka. Ona z czyśćca dusze wyprowadza... czytaj dalej
